Théatre National > Studio
Een man kijkt naar een foto. Zijn hart begint sneller te slaan. Op de foto zit een gezin te picknicken, ze zien er gelukkig uit. Ze kijken toe hoe een Palestijns gezin uit zijn huis wordt gezet en alle bezittingen moet achterlaten. Ze hebben alle reden om de toekomst met het volste vertrouwen tegemoet te zien. Geen enkele VN-resolutie werd ooit toegepast en er werden nooit ernstige stappen gezet om de kolonisatie een halt toe te roepen. De man weet dat hij zichzelf ernstig in gevaar kan brengen door de vooroordelen tegen het land in twijfel te trekken. Maar hoe kun je ‘neutraal’ en ‘humanistisch’ blijven als je wordt geconfronteerd met de verschillen tussen wie enerzijds zo zwak is en wordt verscheurd door verdriet, en wie over een bijna onbegrensde militaire macht en de onvoorwaardelijke steun van de VS beschikt?