© Cédric Gerbehaye
België fotograferen is als thuiskomen. “Hier zitten mensen gevangen in een moment van eenzaamheid, afleiding, tederheid. Je voelt het einde van de grote strijd, vaak ook uitputting. En door die vermoeidheid zelfs kwetsbaarheid. Het gaat eigenlijk om een beschikbaarheid die minder vragen stelt bij het einde van een land dan bij het einde van een vak of een tijdperk. Het lijkt wel een andere tijd. Een vervlogen tijd, ongetwijfeld, maar ook een andere tijd: de tijd die komt. Kritische drempel. Keerpunt. Iets wat tegelijk open en doorzichtig is, dat in de overvloed van separatistische ideologieën, miraculeuze herstelplannen of afgezaagd pessimisme met een andere blik een antwoord probeert te bieden. Een oproep?” (Caroline Lamarche)