Het Collectif Marthe dook in het boek van Silvia Federici, in getuigenissen, in sprookjes en essays om de figuur van de heks – haar eeuwenlang gecontroleerde, gefolterde, verbrande, onderzochte en in beslag genomen lijf – gestalte te geven. De voorstelling laat ook zien dat de grote heksenjachten in de middeleeuwen geen rare wending van de geschiedenis waren, maar pasten in een uitgekiende campagne om de macht over het vrouwenlichaam te heroveren. Het stuk roemt de moderne levenshouding van die vrije vrouwen, klaagt hun gewelddadige vervolging aan en toont hoe de vrouw al die tijd gebukt ging onder een patriarchaal juk.