Hoe kan men de kansarmen empoweren zonder in hun plaats te spreken? Het in de VS ontwikkelde community organizing doet het tegenovergestelde van het participatieve community building: het staat voor een organisatiewijze waarbij de collectieve actie het conflict niet mijdt en de onderdrukten toelaat strategieën voor hun strijd te ontwikkelen op basis van hun specifieke problemen. Welke weerklank kunnen deze strategieën in Europa vinden en wat zijn de valkuilen ervan?