We leven naar verluidt in een 'postpolitiek' tijdperk. Maar is er niet eerder sprake van oude wijn in nieuwe zakken? Dat geldt zowel voor de 'post-waarheid' of de obsessie met 'governance' als voor de steeds diepere tegenstellingen rond identiteit. Die brengen het democratische evenwicht in gevaar. Toenaderingen, allianties, confrontaties? Hoe kunnen we de humanistische visies rond identiteit op elkaar laten inspelen?