Hubert-Félix Thiéfaine, een productieve beeldenstormer met een mix van Angelsaksische rock en lyrische liedjes, koos de heterogeniteit en eigenheid van het Festival van de Vrijheid uit om er veertig jaar na zijn eerste album zijn beroemdste en zeldzaamste klassiekers te brengen. Zijn poëtische teksten op elektronische muziek zijn doorspekt met de meest uiteenlopende culturele referenties, die mythologie combineren met farmacopee of misdaadromans met cynische filosofen, en bewerken de tong met een scalpel om alle sporen uit te wissen, de nieuwsgierigheid aan te wakkeren, de oppervlakkigheid van een hersenloos tijdperk te doorbreken en de dwaasheid van de mens aan de kaak te stellen.