Ze heten Innocent, Etu en Assouman. Ze zijn de drie overlevenden van een groep straatkinderen in Burundi die Philippe de Pierpont toevallig ontmoette, op een dag in 1991. Er groeit een vriendschapsband tussen de regisseur en hen. Ze maken de oprechte en gewaagde belofte elkaar te blijven ontmoeten om deze film samen te maken. Nadat Pierpont ze als kinderen, tieners en jongvolwassenen filmde, is het nu tijd voor een nieuw weerzien. Ze zijn nu 40 jaar oud en zitten vast in een leven van lijden en onrecht. Hun getuigenissen illustreren op niet mis te verstane wijze het leven van de straatkinderen.