Hoe komt het dat solidariteitsacties als reactie op structurele ongelijkheden kunnen bijdragen tot het onzichtbaar maken van diezelfde ongelijkheden? In welke mate vertraagt het aanbieden van specifieke sociale bijstand aan daklozen de bevordering van hun rechten en vermindert het hun toegang tot waardige huisvesting? Hoe kan waardige en efficiënte solidariteit gecombineerd worden met de effectieve bevordering van rechten voor meer sociale rechtvaardigheid?