Secularisme, liberalisme, socialisme. Zijn die begrippen uit de verlichtings- en emancipatiebewegingen nog relevant in de huidige strijd voor sociale rechtvaardigheid en tegen autoritaire en reactionaire tendenzen? Lopen we in dit tijdsgewricht, dat komaf heet te maken met ideologieën en religies, een groter risico om ons in nieuwe vormen van dominantie te laten vangen? En moet de strijd tegen dominantie zich dan opnieuw uitvinden, ofwel een update krijgen?