In een van de armste landen ter wereld is voetbal voor de Togolezen een manier om hun dagelijkse problemen te ontvluchten en te kunnen dromen. Voetbal wordt er door de overheid ingezet als spreekwoordelijke “opium voor het volk”. Toen Togo zich in oktober 2006 kwalificeerde voor de finale van de Wereldbeker Voetbal en het prestigieuze Senegalese team overwon, was dit voor de meeste Togolezen een waar mirakel. Achter de blije glimlach van een hele natie schuilt echter een keiharde dagelijkse realiteit. De interne problemen waarmee de Togolese voetbalploeg tijdens de finale af te rekenen krijgt, onthult de reikwijdte van het blunderende en incompetente politieke systeem dat verantwoordelijk is voor het lijden van het volk.